Een mooi gezicht

Het is een prachtig gezicht, de rood met zwarte stippen achter de witte mango.
Het ritje naar Voorschoten met Yntze, en daarna met lege kar naar mijn werk, verliep prima. Het is wél duidelijk dat de kar behoorlijk als parachute fungeert. Ik reed met een kruissnelheid van 26 - 27 km/uur, met een top van 30. Scheelt 10 km. met fietsen met Yntze in de draagzak, maarja, daarvoor werd-ie alweer te groot. Ik heb duidelijk meer tijd nodig, maar het is goed voor de spieren.
We hadden hem voor het ritje goed ingepakt, het vroor twee graden, en hij zit niet meer tegen mijn warmte aan, nog wel uit de wind, maar wel stil. Híj wordt niet warm van het fietsen! In de maxicosi, winterjas aan, muts op, capuchon van zijn trui erover, capuchon van zijn jas erover, schoentjes aan, handjes in zijn mouwen, dekentje om zijn benen.
In Voorschoten aangekomen had hij wat koude handjes, maar dat was het. Verder was hij lekker warm gebleven.
Bij Leidschendam zie ik in de spiegeling van plantenkassen dat vanaf de zijkant het achterlicht van de Mango zichtbaar is, dat van de kar niet. Dat kan voor automobilisten de indruk wekken dat het daar ophoudt
Dat zal met een gewone fiets ook zo zijn, maar ik moet de zichtbaarheid van opzij in het donker toch nog eens goed bekijken....waarschijnlijk valt het mee, de kar heeft reflectie in de stof en reflectoren tussen de spaken. Maar als er geen licht op schijnt zie je dus de kar slecht van opzij.