voorbereidingen voor de oliebollentocht en een aanhanger

De Oliebollentocht komt eraan...

Op 28 december wordt in de omgeving van Putten de 10e oliebollentocht voor velomobielen verreden. Vorig jaar reed ik ook mee, toen in de achterhoek en een stukje door Duitsland.
Dit keer is het iets dichter bij huis, dus ik ga er nu fietsend naar toe. Volgens maps.google.nl kan ik een redelijk eenvoudige route nemen van 87 km. Daarna dus de oliebollentocht van 60 km en dan weer terug naar Leiden. Kom ik op 234 km (of meer als ik pech heb) waarvan waarschijnlijk7 uur fietsen in het donker of schemer. Of misschien maar 6, als het meezit en ik ben op de terugweg nog steeds fit genoeg om een beetje tempo te blijven rijden...
Als ik de weg naar Hilversum (gezien de tijd van het jaar 2 keer het donkerste stuk, zowel heen als terug) nog nooit gereden had, zou ik er niet aan beginnen. Dan zou ik de fiets op de auto knopen. Maar fietsen is leuker en de route simpel en bekend genoeg om hem in het donker te vinden. Daarbij heb ik al afgesproken dat ik op de terugweg in ieder geval tot Baarn meerijdt met "koe-quest"-rijder Kees van Malssen (http://quest.ligfries.com/fotoos.php) uit Gouda en wellicht met meer velomobilisten die naar huis deze kant op fietsen.

Als voorbereiding voor de dagvullende tocht heb ik twee nieuwe voorbanden besteld bij velomobiel.nl en geïnformeerd of mijn verlichting simpel aan te passen is, zodat ik langer met een accu kan doen. Dat kan simpel.
Ik heb nu twee 5 watt lampjes als koplampen. Een ervan kan vervangen worden door een 2,4 Watt lampje. In plaats van de keus tussen 5W of 10W (één of twee lampen aan), kan ik dan kiezen uit 2, 4 W, 5 W én 7,4W (de éne, of de andere, of allebei de pitjes aan). Als ik alleen het 2,4 W en het ledachterlicht lampje laat branden, heb ik per accu ongeveer 8 uur licht. Moet toch genoeg zijn...omdat de accu's in de kou wat minder presteren neem ik ze wel allebei mee.
Verder zit ik mijn route uit te pluizen. Zodra ik even tijd heb kijk ik nog even naar details van de route met google earth. Als het straks donker is zijn de anwb fietsersbordjes niet meer te lezen, dus ik wil de route uit mijn hoofd kennen. Mijn topografische kennis van Nederland neemt zo langzamerhand aardig toe...Als ik op pad ga neem ik een doorzichtig mapje mee met fietskaarten van de omgeving waar ik langskom, en een briefje met telegramstijlaanwijzingen (wegnummers en welke richting ik waar moet aanhouden) Idealiter kom ik dan zonder op de kaart te hoeven kijken op mijn bestemming. Als die ingewikkeld is gaat er nog een detailkaartje mee van de eindbestemming.
En waar ik dan onderweg heel blij mee ben is het lampje in de fiets, zodat ik niet in een regenbui hoef uit te stappen om een kaart te raadplegen.
Steden blijven echter een obstakel waar het makkelijk mis kan gaan omdat je niet van elke stad een plattegrond hebt en er soms toch dwars doorheen wil. Het blijft zo toch nog behelpen soms. Misschien dat ik in de nabije toekomst ook nog wel aan de GPS in de fiets ga, maar de 28e rijdt ik nog gewoon analoog...
Verder ga ik zo langzamerhand ook maar vast een lijstje maken van wat er aan versnaperingen en vocht en koolhydraten mee moet. Vast staat dat ik om 6 uur stevig moet hebben ontbeten. Volgens "www.kreuzotter.de" ga ik met mijn type fiets, met mijn lengte en gewicht, bij een gemiddelde snelheid van 30 en een temperatuurtje van 0 graden, in 240 km 3246 kcal verstoken. Nou rijden we met de oliebollentocht geen 30 km gemiddeld, omdat het een grote groep is, maar dat is maar een klein deel van mijn dagafstand en het is de veluwe en voor hellinkjes heb ik niks ingevoerd, dus dat compenseert weer. het zal wel aardig kloppen
De website geeft er als gadget bij de gadget ook een lijstje bij waar ik dat uit kan halen:
3246 kcal sind enthalten in:

Walnüssen (Kerngewicht 4 g):	124,8 Stück
oder Schokoladetafeln à 100 g:	6,1 Stück
oder Energieriegeln (z.B. P**erbar) à 65 g:	14,4 Stück
oder Äpfeln à 150 g:	43,3 Stück
oder Fruchteiskugeln à 100 g:	25,0 Stück
oder Müsli mit Milch, Obst und Honig:	1876 Gramm
oder Rohkostsalat mit Öl:	5502 Gramm
oder Spaghetti Bolognese:	1436 Gramm
oder Pommes frites:	1298 Gramm
oder Kartoffeln (geschält) à 80 g:	47,7 Stück
oder Lammfleisch (Keule):	1353 Gramm
oder Vollkornbrotscheiben à 50 g (ohne Belag):	32,5 Stück
oder Knäckebrotscheiben (ohne Belag):	108,2 Stück
oder Apfelsaft-Schorle (50/50):	13,0 Liter
oder Vollmilch (3.5 Prozent Fettanteil):	5,1 Liter
oder helles Bier:	6,9 Liter
oder Rotwein:	4,6 Liter

Hmmm....wat zou ik doen, ga ik voor 7 liter bier, of voor 25 bolletjes ijs.....lijkt me beide niet echt geëigend voor het doel. Denk dat ik voor niet uitdrogen en veel (5 liter) drinken ga met veel suiker (appelsap, ijsthee, cola) en gewoon boterhammetjes, bananen mueslirepen en marsen en zo. en een zak chips mee voor het nodige zout, dan kom ik een heel eind...Alleen jammer dat 5 liter drinken 5 kilo weegt, maar daarom heb ik tegen "kreuzotter" gelogen over mijn gewicht.

En dan de aanhanger, die komt er ook aan....

Ik wil Yntze in een kinderfietskar gaan vervoeren. Als het regent is dat luxer voor hem. Ik kan hem dan met behulp van een plu, droog in de kar krijgen, of de maxicosi met regenscherm en al in de kar zetten. In de draagzak op mijn buik kan dat niet. Ik kan zelf niet in of uit stappen met een paraplu. laat staan als ik daarbij met Yntze rekening moet houden die in de draagzak op mijn buik hangt. Daarbij is er in de Mango veel minder kinderruimte dan in de flevo Alleweder die ik eerst had. Lilian kon tot haar 6e goed mee, maar die is wel klein voor haar leeftijd. In ieder geval, meer comfort voor Yntze, gewoon zitten en naar buiten kunnen kijken.
Ik wilde eerst voor deze klus Kemper ligfietsen in Den Haag bellen, die verkopen velomobielen en kinderkarren, maar ben eerst eens zelf naar mijn fiets gaan kijken. Het achterwiel zit zo verstopt in de stroomlijn dat het geen optie is de trekhaak aan de achteras te bevestigen. Dus velomobiel.nl maar gebeld. Die kennen de fiets toch het beste, ze hebben hem zelf bedacht en gemaakt.
Volgens Ymte van Velomobiel .nl kunnen ze een trekhaak leveren, die aan de carosserie vastgemaakt wordt. Ik moest dan wel van tevoren al weten wat voor aanhanger het wordt, want per aanhanger verschilt de trekhaak. Ik heb daarom maar ter plekke definitief besloten dat het een "Burley" wordt. De trekhaak, met verstevigingsplaatje voor de carosserie, moet nog even gemaakt worden en gaat in dezelfde doos als de twee nieuwe voorbanden en het 2,4 W lampje en komt met de post over een paar dagen dan thuis. Daarna mag ik dan gaan boren in de carosserie van mijn mooie fiets.....slik.....ik zal het heel voorzichtig doen...
En nu nog bedenken of het een Burley D'lite wordt, of een Burley ladybug. €50,- meer voor een lieveheersbeestjesuiterlijk...wél errug leuk.....

Leiden Zoetermeer Voorschoten Leiden

Vandaag dan de sportdag van mijn werk, in Zoetermeer. Ik had al van vorig jaar de ervaring, dat als je vanuit Leiden kom en dwars door Zoetermeer je weg zoekt met een routebeschrijving, naar het bowling (etc.) centrum aan de andere kant van Zoetermeer, dat je dan alsnog de weg moet gaan vragen. Dit keer besloot ik om om Zoetermeer heen te rijden, via Benthuizen. Langs het HSL-spoor loopt dan een fietspad richting het oude centrum van Zoetermeer en volgens mij ben ik dan redelijk in de goede richting, als ik daar links aan houdt.
Het eerste stuk van de weg gaat prima, er staat een stevige zijwind, vanaf Zoeterwoude-dorp en langs de Noord-AA heb ik de wind even schuin vanachter. Mijn snelheid loopt daardoor regelmatig flink op, tot boven de veertig. Da's mooi, want ik ben te laat vertrokken. Na dat ik linksafgeslagen ben naar Benthuizen zet ik nog even extra aan om de vijftig aan te kunnen tikken, dat lukt nét voordat ik flink in de ankers moet voor een bocht. Van Benthuizen richting HSL spoor, wordt het links van de weg liggende fietspad steeds onderbroken, door zijstraten en flinke slingers in het fietspad. Je kan ook gewoon een recht pad neerleggen en fietsers voorrang geven denk ik dan....
Vervolgens ga ik op gevoel de kant op waar ik denk heen te moeten, naar het spoor en dan Zoetermeer in en "ergens" de A12 onderdoor. Al gauw moet ik daar dan toch nog twee keer de weg vragen, maar de tweede keer, blijk ik er al zo goed als te zijn...Die man zegt: het is nog wel een kilometer ofzo deze weg volgen. Nou dat is mooi, een kilometer "ofzo", ik bedank de man en ben twee minuten later waar ik wezen wil.
Eenmaal aangekomen blijkt het weer een echte "sportdag" te zijn. Een flinke parkeerplaats vol auto's en 6 (!) fietsen en mijn Mango. Ik wissel in de mango alvast van schoenen, zo kan ik mijn fietsschoenen in de fiets laten. Ik wil niks naar de garderobe brengen, want ik wil bijtijds weer weg kunnen, omdat ik om 17.15 mijn zoontje op moet halen in Voorschoten bij zijn gastmoeder. Ik kleed me om voor het sporten. Omdat ik mijn fietskleding nergens uit kan hangen heb ik een schone set bij me voor de terugweg, het natte heenwegshirt moet maar even in een plastic zak tot ik weer thuis ben.

Op de terugweg zie ik al zodra ik om 16.30 uur wegrijdt een bordje voor fietsers naar de Noord-AA staan. Ik besluit het maar te volgen, want ik moet daar immers langs, en vanaf daar weet ik het zelf wel weer. Nog geen vier afslagen verder mis ik ergens echter zo'n bordje en volg dan maar even een blauw bord richting Benthuizen. Dat resulteert er echter in dat ik al snel voor een stoplicht sta, met rechts een grasberm, links een heleboel auto's en rechtdoor een 70 km weg met een verbodsbord voor fietsers. Ik moet óf uitstappen en teruglopen, of de gok wagen en zien waar het schip strandt. En dat is bij het volgende stoplicht. Zelfde situatie, maar dan met even verderop een bord "einde 70".
Dat wordt me toch te link, zo in het donker met heel veel haastige forenzenauto's, dus dan toch maar de berm in, uitstappen en keren. Helaas...Het is even een vervelend stukje lopen door het gras, de Mango duwend terug naar het eerste stoplicht, maar daar kan ik via een voetpad bij een bushalte mijn Mango weer in een legale omgeving krijgen. Had ik die bushalte meteen gezien, had me dat een tippel bespaard, maarja...
Weer aan het fietsen zie ik al snel toch weer een bordje Noord AA, en deze keer brengt de ANWB me waar ik wezen wil, en nog voornamelijk over nieuw asfalt, alleen jammer dat het allemaal zo schijnt te moeten kronkelen. Op een lang recht stuk tegelfietspad kan ik potentieel even vaart maken, maar een honderd meter voor me fietst (3 breed) een gezinnetje met kinderen. Naast het hele fietspad ligt echter een voetpad en daar loopt niemand, dus dat misbruik ik dan maar even, de scheiding tussen de twee paden is een twee centimeter hoog betonnen randje, dus ik kan gewoon fietsend de stoep op en zo veilig inhalen en wegwezen. De rest van de weg gaat vlotjes en ik ben om 18 over 5 in Voorschoten. Onderweg heb ik zitten twijfelen of ik het versatiledakje nog even op de fiets zal zetten, want er is bewolking die ik moeilijk in kan schatten en ik vindt het zielig voor mijn zoontje om met hem door een plensbui te fietsen. Ik besluit toch dat het wel over zal waaien, dus monteer het dakje niet.
Mijn zoontje Yntze ligt te slapen, jammer voor hem, maar hij vindt het niet erg om gewekt te worden. Ik maak nog een kort praatje, hoor o.a. dat de dochter van Yntze's gastmoeder Jannie mij van de week heeft zien fietsen langs de Vliet. Volgens haar reed ik haar "keihard" voorbij. Het zal best. Een tegenligger wil ik nog weleens herkennen, maar op de rug gezien rijdt ik zelfs geregeld collega's voorbij, zonder te zien dat zij het zijn.
Na even klungelen met de draagzak, ik vergeet altijd de helft van de handigste volgorde met dat ding, rijdt ik even later met Yntze weg uit Voorschoten. Om hem wat klinkertjes te besparen rijdt ik het eerste stuk over de doorgaande weg, i.p.v. langs de Vliet. Nog voor ik het dorp uit ben, voel ik aan zijn hoofd, dat hij slaapt. Dat doet hij meestal in de Mango. In het begin vond hij het niet leuk als het donker werd, als ik het zwart schuimen regenscherm boven zijn hoofd vastklitte, maar ook dan viel hij meestal snel in slaap als ik aan het fietsen was en hij is er intussen wel aan gewend. het scherm past gelukkig nog prima over hem heen, dus ik kan hem mooi droog vervoeren.
Een kleine twintig minuten later zijn we thuis. Als ik over het achterpad naar de keukendeur loop begint het te regenen.
Nét goed gegokt dus met het dakje....

't zijn van die kleine dingetjes.....

Maar toch zo belangrijk....
Morgen heeft mijn werkgever een sportdag georganiseerd voor het personeel. Een lovenswaardig initiatief, en natuurlijk ben ik van de partij. De dag moet plaatsvinden in Zoetermeer bij Dekker sport. Afgelopen week wordt er als service nog een routebeschrijving rondgemaild, hoe je er kan komen, en je raadt het al: met de auto vanaf de A12 o.a. en bussen gaan er natuurlijk ook naartoe, maar daar heb ik natuurlijk helemaal niets aan. Als fietser mag ik het weer lekker allemaal zelf uitzoeken. En zo wordt Nederland dus de auto in gestimuleerd......als fietser wordt je gewoon vergeten.

182 km Leiden-Meppel

Was het met hemelvaart niet doorgegaan, deze keer (vrijdag 21 september) wel met de Mango naar weekendvakantiebestemming Ijhorst bij Meppel geweest.
Met google earth en google maps en met wat navraag op de ligfietsmailinglijst een mooie route gepland en goeddeels uit mijn hoofd geleerd (scheelt veel tijd met onnodig kaartlezen onderweg)
3 petflessen gevuld met koolhydraten, 4,5 l. water en keukenzout & banaantjes en boterhammen mee.
Het weer ziet er goed uit. Graadje of 16, geen zon, geen regen, windje in de rug.
Omdat ik van de week nog flink kramp heb gehad in mijn kuit op weg naar bloemendaal (ritje van 32 km) begin ik voorzichtig aan. Ik wil zeker weten dat mijn benen goed warm zijn gedraaid voordat ik vaart ga maken. Zo vertrek ik om kwart over 12 heel rustig aan door Leiderdorp, Hoogmade, Woubrugge, ter Aar, Noorden, Woerdense verlaat, Wilnis, Vinkeveen (N201 dwars door de plassen).... Bij Loenersloot rijdt ik voor het eerts even mis. Om tijd te sparen gebruik ik dat als 1e stop. Plassen, drinken, banaantje en weer rustig verder. Eventjes klimmen, want de brug over het Amsterdam Rijnkanaal is hoog. Prachtig uitzicht! Nog steeds zonder kaart kom ik via Kortenhoef in Hilversum terecht en daar mis ik echt de weg die ik had moeten hebben. Een leuke afdaling midden in Hilversum tot gevolg, dat wel: ik rijdt 57 de berg af....niet op het fietspad natuurlijk.
De fietskaart (van heel Nederland) die ik bij me heb kan me zo in de stad niet uit de brand helpen. Dan maar de weg gevraagd: ik blijk vlak bij een goede alternatieve route naar Laren en Blaricum te zitten. Nog even het standaardpraatje: gaat dat nou hard zo'n fiets? Ik vertel dat ik een uur en drie kwartier geleden uit Leiden vertrokken ben. "Uit Leiden?" "Dat redt ik op mijn racefietsje niet" zegt de man, "jij?" Vraagt hij aan zijn maat op de stoep. Zijn maat schudt van nee. Ik vertel maar niet dat ik het heel rustig aan gedaan heb tot nu toe. Ik zeg wel dat ik op weg ben naar Meppel en daarop schiet de man in een zenuwachtige lach: "Ik kom uit Leiden en ik ga naar Meppel, zegt-ie! Hoor je dat?"
Ik bedank de heren voor hun wegwijzing en ga weer verder. De bordjes volgend ben ik al snel in Huizen, waar ik nog even een stadsplattegrond moet raadplegen om het goed verstopte fietspad naar en over de Stichtsebrug te vinden.
Eenmaal in de Flevopolder houdt ik weer een korte pauze en bezin ik me even op de route en op de tijd. Ik heb ongeveer 80 km afgelegd, met een gemiddelde snelheid van iets meer dan 25 km per uur. Wil ik binnen de geplande tijd van 6 uur fietsen en 1 a 2 uur pauze in Meppel zijn, dan zal het vanaf nu toch rapper moeten gaan en ik moet nog 100 kilometer, als ik niet fout rijdt.
Maar in de flevopolder is het gelukkig nauwelijks mogelijk om fout te rijden. Je kan er merken dat dit de "geboortegrond" is van de Mango. De wegen zijn lang en recht en de wind heeft er vrij spel. Ik stop nog een keer bij Biddinghuizen nadat ik 10 km met een tractor in mijn spiegel gereden heb. Continu 42 km/uur.
Vanuit Dronten ga ik direct door naar Kampen, waar mijn gemiddelde snelheid is gestegen naar boven de 31 km. Da's mooi. Nog 35 kilometer. Ik heb geen zin meer om te stoppen en er ook geen behoefte meer aan. Ook bedenk ik dat het misschien nog wel eens lastig kan worden als ik in het donker moet gaan navigeren.
Omdat kaartlezen op elke splitsing meer tijd kost dan bordjes volgen en dan maar iets omrijden kies ik voor het laatste. Ik volg de slingerende Kamperzeedijk tot aan Genemuiden en neem daar het pontje naar Zwartsluis en daar rijdt ik vervolgens echt fout, want om het fietsersbordje naar Staphorst te vinden, moet je éérst de weg weten en aan de goede kant het dorp uit. Leve de anwb. De weg weten doe ik dus niet. Gelukkig ben ik er snel achter en hoef ik maar 3 km. terug te fietsen. Als ik uiteindelijk de bordjes vind, begint het voor mijn gevoel al teveel te schemeren, de schijnwerper op de fiets gaat aan en ik trap nog even flink door.
Op Google earth had ik al gezien dat Staphorst op méér dan een gebied een achtergesteld dorp is. Helaas, ze kennen er nog geen asfalt. De laatste 10 km bestaan dus uit klinkertjes ;-(.
Maar ik vind het niet erg, want ik weet dat ik bijna ben. Ik zie al snel het bordje "Ijhorst 2 km" en even later rijdt ik het bungalowparkje binnen. Het is half acht. Ik heb 6 uur en 20 minuten gefietst en 50 minuten pauze gehouden, half Nederland gezien, 3 buizerds opgeschrikt in de flevopolder, geen band hoeven plakken en ik heb het gevoel dat ik zo nog 50 km erbij zou kunnen fietsen, maar ja, ik ben er al, helaas. En het werd toch donker....